Anne bana bir masal anlat !!!

"AYI VE ODUNCU"

Bir varmış,bir yokmuş uzak bir diyarlarda fakir bir oduncu yaşarmış.Oduncunun tek geçim kaynağı ormandan kesip sattığı odunlarmış.Yaz kış demeden her gün ormana gidermiş.Günün birinde karşısına kocaman bir ayı çıkmış.Adam öyle çok korkmuş ki durduğu yerde kala kalmış.Çok korttuğunu gören ayı hemen oduncuyu sakinleştirmeye çalışmış.Ondan korkmaması gerektiğini ve arkadaş olmak istediğini söyledikten sonra zavallı oduncu biraz olsun korkusunu yenmeye çalışmış ve çağresiz ayı ile arkadaş olmayı kabul etmiş.Her gün ormanda karşılaşan ayı ve oduncu kısa bir zamanda çok iyi dost olmuşlar.Yine böyle bir günde ormanda oturup sohbet ederken oduncu ayıya şöyle demiş:"Ayı kardeş sana birşey söylemek istiyorum ama sakın bana kızma"."Hele söyle bakalım neymiş" demiş ayı.Oduncu da hemen söylemeye çekindiği şeyi söylemiş:"Ya senin ağzın çok kokuyor ayı kardeş".Ayı hiç birşey demeden ayağa kalkmış yerden baltayı almış ve sakin sakin oduncuya uzatmış."Al şu baltayı vur sırtıma " demiş.Yapma etme derken oduncu çağresiz ayının istediğini yapmış.Ayı yaralandıktan sonra koşar adımlarla ormanın içinde kaybolmuş.Ertesi gün ve sonraki günler ayı bir daha asla oduncunun karşısına çıkmamış.Her gün çağresizce arkadaşını aramaya devam etmiş oduncu ama onu asla bulamamış.Bir gün tüm ümidini kaybetmişken ayı çıka gelmiş."Oduncu hatırlıyormusun yıllar önce sırtıma kocaman bir yara açmıştın.Bak o yara geçti izi bile kalmadı.O gün kalbime de bir yara açmıştın o hiç kapanmadı" demiş.Oduncu yaptığından çok utanmış ve iyi bir dostunu kaybettiği için çok üzülmüş.

Oğlum mesajı aldı sanıyorum.Karşımızda kim olursa olsun, birşey söylemeden önce iki kere düşünmemiz gerek.Kocaman yaralar kapanır ama kırılan küçücük kalplerimizi tamir etmek çok zor,hatta bazen imkansız.

Bu masal çocukluğumdan aklımda kalmış.Kim yazdı ,nerden okudum ya da kim anlattı hatırlamıyorum.