Pek kolay çikolatalı frambuazlı tart tarifi

Bu sene Yılbaşı gecesini dışarıda geçirmeye karar vermiştik , son anda bir değişiklik olunca tatlısız bir Yılbaşı gecesi olmaz deyip , süper kolay bol çikolatalı bir tart yaptım .Tarifi çok pratik olduğu için sizinle de paylaşmak istedim . Ne demişler hayat paylaşınca güzel.Tarif nerden derseniz Pinterest sayfamda var  - FOODS&DRİNKS duvarıma bakabilirsiniz

Şimdi gelelim yapımına .Orjinal tarifte taban" Oreo"lu ,fakat ben "Eti -Burçak "kullandım.Hani klasik cheesecake tabanı var ya ondan yaptım,yani iki paket bisküviyi ronda da un haline getirdim.Sonra ocakta erittiğim bir çorba kaşığı tereyağı ile karıştırıp ,kelepçeli kalıba yaydım (Minnoş bir not:kenarları yüksek tuttum kase gibi ki, ganaj akmasın).Bir bardağın altı ile de güzelce bastırıp dolaba katılaşması için bıraktım.

O orada beklerken çikolatalı ganajı yaptım .Ben iki bitter 1 sütlü çikolata kullandım ama ev halkı acı buldu .Bir sonraki denemeyi tamamen sütlü çikolatayla yapıcam .Siz seviyorsanız sorun değil öyle de yapabilirsiniz . Ganaj için önce minik bir paket kremayı ocakta ısıttm .Kaynamasına izin vermeden minik parçalara böldüğüm çikolataları ekledim ve iyice eriyene karıştırdım . Soğuduktan sonra ganajı iyice katılaşmış tabana döküp,tekrar dolaba soğuması için kaldırdım.Bir gece beklerse sonuç mükemmel oluyor.Üzerini donduktan ve servisten önce süsleyin,çünkü meyveler ganajı sulandırıyor . Ben üzeri için frambuaz ve file badem kullandım.Ben sevdim bu tarifi.Biliyorsunuz genelde pratik ve hızlı tarifler paylaşmayı seviyorum.Siz de böyle bir şeyi seviyorsanız deneyin derim .Çikolata nereye girse orayı güzelleştiriyor bence:)) Bir çikolata sever olarak böyle düşünüyorum .....

Bu arada iyileşiyorum galiba.Bak gördün mü blogta bişeyler karalamak bana hep iyi gelmiştir . Kayınvalidemle kayınpederimi art arda kaybedince de kocaman bir ara verip böyle çaresiz olmuştum.Hem kanserle verdiğimiz savaş , hemde onların erken gidişi hepimizi sarsmıştı.En zor kısmı da küçücük çocuklarıma bunu anlatmak olmuştu.Sevdiğin biri gidiyor ve asla geri dönmeyecek.Çok özlesen de ağlasanda ,yok yok gelmiyor.Hiç unutmuyorum annemin çok yakın arkadaşı(nur içinde yat Gülfere ablacığım) Bero ,şimdi dedemi görür mü anane diye sormuş.Ne kadar büyüdüğümü anlatır belki,okula gittiğimi duysa dedem çok sevinir...Ben sevdiğimiz insanların bizi bir şekilde bir yerden görüp kolladığına inanıyorum.Görmesem de ,seslerini duymasam da hep kalbimdeler, düşümdeler , rüyamdalar...Sevenler sevdiklerini vakitsiz kaybetmese olmaz mı.Bağladım yine duygusala . Ana fikir neydi , blog yazmak bana iyi geliyor :)ha bi de çikolata yemek...

Afiyet olsun !!!