%100 Anne Reçeli

Sizi bilmem ama ben soframda reçel yoksa, o sofraya oturmam.Çocukluğumdan beri reçel çok severim.Annem her mevsim reçel yapardı ,şimdi ben de ayni şeyi yapiyorum ve benim yavru kuşlar da reçel çok seviyor.

Dün mutfağım mis gibi reçel koktu,eve yayılan reçel kokusu beni yine çocukluğuma götürdü.

Gelelim reçel yapımına .Aksine sanıldığı gibi reçel yapmak hiç zor bir iş değil.

Benim belli ölçülerim yok onu baştan söyleyeyim.Meyveleri yıkayıp doğradıktan sonra(şeftali ve çilek) üzerini örtecek kadar şeker ekleyip-yani bire bir gibi oluyor,dolapta yaklaşık bir gece bekletiyorum.Ertesi gün pişireceğim kaba aktarıp kaynatmaya başlıyorum.Reçeller pişerken bir miktar köpük çıkıyor,o köpüğü almak önemli bir püf nokta.Reçeli orta ateşte pişiriyorum ben,indirmeye yakın ısıyı arttırıp bir kere fokurdatıyorum ,sonra sıcak sıcak kavanozlara doldurup,ters kapatiyorum.Bir gece bu şekilde bekletiyorum ,üzerine bir bezle örtüp ,salçada yaptığımız yöntemin aynısı.Kesinlikle bişey olmuyor.Garanti bir yöntem.Bu arada ahududu reçelini hiç bekletmiyorum ,doğruca şekerini döküp kaynatmaya başlıyorum ve son olarak pişince 1-2 damla limon sıkıyorum.

Bu sefer kavanozlarımı süsledim,annecik diyen Beronun kavanozunu böyle yaptım.

Görünce çok beğendiler.

Etiket yapımı da çok kolay,tamamen kendi hayal gücünüze kalmış.Benim kullandığım malzemeler bu.Şekelli delgeci Tchibo dan almıştım ,bir kaç deseni daha var .

İşte benim reçel maceram böyle.Yakında salça ve tarhana da yapıcam,becerirsem belki erişte bile yaparım.Yaşasın ev yapımı ürünler.Gittikçe anneme benzedim .Canım annem iyi ki bana bunları öğrettim,şimdi anne olunca anladım anneliğin nasıl bir emek olduğunu.Teşekkürler anneciğim.Sevgi emek ister işte...